37
Yorum
47
Beğeni
0,0
Puan
2484
Okunma

Sevgi tek başına kalkamaz bile;
Sevilen uzatıp el vermedikçe...
Seven aşkı için düşse de dile,
Yıkılmaz sevgisi bel vermedikçe...
Sevgidir insanı hep diri tutan,
Hayattan tat almaz dostu unutan...
Ne sevdalar vardır dağlar eriten;
Yaşamaz sevgiyi bol vermedikçe...
Kim uğrar sevgisiz bir muhannete?
Sevgiyle düşülmez asla minnete!
Kolay değil öyle girmek cennete;
Dağ gibi günahlar yol vermedikçe...
Aslan belli olur yattığı yerden!
Sevgi çıkar kalbin attığı yerden!
Seven çırpındıkça battığı yerden;
Çıkamaz yâri bir dal vermedikçe...
Sevgi Yaratandan ödüldür bize!
Sevdasız olur mu düşünsenize?
Sevgisiz yaşamak büyük mucize;
Hakkın verdiğini kul vermedikçe...
Seven gönüllerin çiçeği sevda...
Bırakır kubbede çok hoş bir seda!
Her seher dalında bülbül-ü Şeyda;
Susmaz ki, bir gonca gül vermedikçe?
Antalya-2015/11
TDK:
Minnet: gönül borcu…
Muhannet: korkak, namert...
Bülbül-i Şeyda: çılgın bülbül, deli âşık…
ÜSTATLARDAN:
Gönül konuk eder o sırça köşkte
Aşkın güzelliği, yâr ile meşkte
Sadece bakışmak, yetmiyor aşkta
İstenen ikrarı, dil vermeyince.......................Aşık Lüzumsuz
Halil Şakir Taşçıoğlu