Ey yüreği kocaman.
Sen küçük kadın.
O nasıl bir yürektir ki hayat’ın her türlü olumlu,
olumsuzluklarını içinde eksiksiz barındırıyor?
Yürek dağlarındaki kar kış ve fırtınalara göğüs geripte
bu acımasız hayat’a meydan okuyabiliyor sabırla
baharı bekliyebiliyorsun.Çiçek çiçek açıp dallarına
bülbülleri davet ediyorsun,hayran kalmamak içten değil,
sevmemek elden değil.
Sen küçük kadın.
Hüzünlü anlarda bile biraz tebesümü kederlerin üstüne
serpiştiriyor mutluluk ikram ediyorsun almamak mümkün mü?
Sendeki yürek değil bana göre,bir merhamet deryası,bir sabır
şehri,duygu yüklü bir mabet ve bir sevgi ırmağı seven gönül
nasıl sığınmaz böylesi bir limana sen söyle derya yüreklim?
Aslında çok şeyde beklediğin yok bu hayattan,hani servetim olsun,
yıkılmayacak tahtım olsun,bir ömür sürecek saltanatım olsun,
yada erişilemiyecek güzellikte sevgilim olsun demiyorsun be
melek huylum,biraz ilgi,bir güleryüz ve ufacıkta olsa biraz
sevgi ile o kocaman yüreğini mutlu etmeyi biliyorsun.
Ya ben ne yaptım?
Hemde sana küçük kadın diyebilecek kadar sözde koca bir adam...
Sevdim hemde çok sevdim,sevgin yüreğime fazla geldi sevdiğim.
Sen bir yüreğinde bunca kavgayı barışa çevirebiliyorken,ben tek bir
senin aşkını kendi yüreğime sığdıramadım birtanem,ağır geldi hemde
çok ağır,yüreğim küçük geldi aşkına senin yanında ben cüce kaldım,
cılız kaldım olsun seni sevdiğim için mutluyum.Hemde cesur,güçlü,
ve koca yürekli bir kadın sevdim seviyorum.
Yüreği kocaman,
Sen küçük kadın.


Hacı TİMURTAŞ