Mine’L Maniler

Gavut çek deermende
Gıl eğerir kirmende
Bulgur sırada bekler
Keyfimize değmende

Gönül uykuya dalsa
Kokun nefesim olsa
Bütün gece düşümde
Anşam yanımda galsa

Çarşıdan aldı besdil
Goduğu yer zerzembil
Çoluk çocuk hep yedik
Annamıyor ki avil

Bir yılan senin elbir
Eline almış peşgir
Sanan ki habarı yok
Lafına bak gırk tevir

Geçiverdi pereden
Önümden goca küren
Bende sanıverdim ki
Görünenler bir seğmen

Göya yapmış bir taka
Bak hele ahacıka
Hakgımı haram etdim
İnşallah olsun soyka

Şo dağyı diniyele
Göründü mü geçgele
Nerennen dinniyon sen
Kak da bakıver kele

Soyun sopun belisiz
Duruşun fazla arsız
Ahlacın düzelmesse
Böğle de galın yarsız

Kadife gimi sesi
Göğnümün tek neşesi
Huzur seninen olsun
Galbimin gül bağçası

Sen galbimde bir güneş
Bulamıyom sana eş
Başga yerde arama
Benim dosdluğum beleş

Boşa gafamı yordum
Küssen gendimi yerdim
Tek gıymadlı elmasım
Buldum bana ayırdım

Leçer gaynadan güneş
Oluyon ruhuma eş
Bin kere hesab etdim
Güneşim günüme eş

Yüreemde korsun yâr
Seni maraz sarsın yâr
Metal gapaklı galbim
Durmuyor ki dursun yâr

Mine Erdoğan DAL - MANİLERİN SULTANI
NOT: Bu güzel resim için Ali Kandil kardeşimize çok teşekkür ederim.

ETEK YAZILARI
Besdil: Kuru incir
Zerzembil: Yiteceklerin saklandığı yer
Çoluk çocuk: Ev halkı
Avil: Enayi
Elbir: İşbirlikçi
Tevir: Çeşitlilik, türlü türlü
Peşgir: El, yüz yada vücudu silmek için kullanılan havlu
Küren: Yabani hayvan topluluğu,sürü
Seğmen: Gelin alayı
Pereden: Ansızın,birden bire
Taka: Mesire yerine veya evlere tahtadan yapılan çardak
Ahacıka: İŞte
Soyka: Ölen kişinin geride bıraktığı eşyası
Gavut: Buğdayın kavrularak değirmende çekilip toz haline gelmiş hâli.
Kirmen: Tahtadan yapılan ve ip eğermek için kullanılan alet
Leçer: Reçel