bir ekmeğin kırıntıları hüviyetiyle,
bir eski zaman masalından alıntı bir halde,
birilerinin geri dönüş yolu olma niyetiyle,
iş buyurdu tanrı bize.
şükür ki üzerimize basıp geçmeyecekler;
nimetten sayılma hallerimizle.
ve anlayacaklar değerimizi,
ve bilecekler ki yola serpiştirilecek bir nimet olmadığımızı,
ama ne fayda ki;
değer denilen arkadaş,
ancak yokluk hallerinde piyasaya sürüyor kendisini,
ee biz de haliyle,
o değer biçilme vakitlerinde,
bir kuşun gagasından bir diğerine yolculuğa çıkarıyor olacağız,
ki geri dönüş bileti kati surette yok cebimizde.
olsun tanrı buyruğudur bu hal,
bir manaya tekabül etmesinden başka bir temenniye yer yok dilimizde.
tanrım;
noktasına, virgülüne varıncaya kadar,
el sürüp de bozmadım verdiğin bu hali.
yalnız bilesin ki;
ne virgülünden
ne de noktasından sonra,
rahat bir nefes dolmadı ciğerimize…