Bir düş düşüyor düşlerime...
Bir düş ki başrolde sen...
.........
Ayazlı bir sabaha açıyorum kirpiklerimi,
mevsimlerden güz,
aylardan Kasım’mış öyle diyorlar...
Aşkı tozlu raflardan indirip,
bir hamlede üzerime giyiyorum,
ve karşımda sen.....
......
Sonra ellerimi uzatıyorum sana,
ahh ellerim,
yokluğunda kaç kelamın katilidir bir bilsen....
Gülüşünden bir tutam kopartıp,
saçlarıma iliştiriyorum...
Baharlara bürünüyoruz yeniden,
ben,
sen kokuyorum....
Mesela,
lugatıma yeni kelimeler ekliyorum,
dile geliyor lâl bırakılmış bütün cümleler..
serceler harf taşıyor gagalarında...
yazıyorum,
yazdıkça yeniden sevdalanıyorum...
..........
Ve sonra,
Sen Aragon oluyorsun,
ben Elsa...
Sen gülüşüme bir ömür armaģan ediyorsun,
ben o ömre alldatılmamış dev şiirler siğdırıyorum....

Yadigar Öztürk Yaman