11
Yorum
18
Beğeni
0,0
Puan
1131
Okunma

Öyle güvenmiştimki gözlerine
Ölene kadar başka gözlerden su içmez
Yüreğimi zerre kadar zedelemez sanmıştım
Öyle inanmıştım ki o saf duru berrak sevdana
Her iki cihan da kalbin den izler’im bir an olsun silinmez sanmıştım
Ben senin ak akçelerine altın bohçalarına değil
Yüreğindeki yerimin nadide asaletine kanmıştım
Nar çiçeği dallarımda şeyda bülbül sonsuza dek şakır
Aşk ateşi bacam da ilelebet oluk oluk tüter sanmıştım
Geç te olsa anladım ki
Ben aslında ta ezelden yanılmıştım
Belkide dağ kekiği kokulu tenine alışmıştım
Pare pare düştü resmin gözlerimden
Damla damla süzüldü adın yüreğimden
Kasım patı buz kesti hazan hararetinden
Aşk ateşi söndü sevda serçesi kar boran da dondu
Güven’i soracak olursan
Doru atı’na binip bir meçhule doğru dört nala gözlerden kayboldu
Nafize