Belli ki yalnızlığa kaderin atmış seni;
Dostluk için muhabbet sorar durur yüreğin.
Üşümüşsün belli ki hayat ıslatmış seni;
Sığınacak bir liman arar durur yüreğin.

İçine düşen sevda, sönmeyecek kor belki!
Mahalle baskısında görülürsün hor belki!
Onca kalabalıkta yalnız kalmak zor belki!
En duygusal yerinden vurur durur yüreğin.

İnsanın kaderine yazılan silinmiyor.
Üç adımda sevdiğin, gel dese gelinmiyor.
Aşk mıdır istediğin, dostluk mu bilinmiyor.
İkileme düşer de yorar durur yüreğin.

Diyorsun ki "Sevgili gözyaşımda saklısın"
Sevmek senin de hakkın, haklısın, çok haklısın!
Yarınsız sevdalara belli ki yasaklısın;
Kötü kader ağını örer durur yüreğin.

Her şiir bir hikâye, her şair bir konuşan;
Gecene düşen yıldız sanma limana nişan;
Bilmezsin ki vardığın liman perme perişan;
Hayallerde vuslata erer durur yüreğin.

Coşari der ki dostum, yol dikenli, yol taşlı;
Bu yolda gidenlerin gün be gün gözü yaşlı;
Hasret yangınlarına düşen yürek telaşlı;
Susuz kaldıkça dudak, kurur durur yüreğin.

İbrahim COŞAR