Bana yeterdi aslında,
Bir yastık, bir yorgan bir de sen!
Mevsim bahar desen yahut kış desen
Ne farkeder?
Yüzümde yastık izi desen desen,
Uykuların en tatlısı gözlerimden akarken;
Sen,
gülümsesen...
Bana yeterdi aslında,
Bir tabure, bir küçük sehpa bir de sen!
Demli, taze bir çay eşliğinde
Hemen pencerenin eşiğinde,
Manzaraya karşı oturmuş olsak
Sabahlara kadar konuşsak,
Gece karanlık, hayallerimiz ak!
Sen,
sarımtırak...
Bana yeterdi aslında,
Bir sokak lambası, bir bulutsuz hava bir de sen!
Cadde cadde
Sokak sokak kaybolsak
Masallar gibi bir var bir yok olsak.
Kimse bulamasa bizi;
Sonu olmayan bir saklambaç oynasak!
Sen,
yalın ayak...
Bana yeterdi aslında,
Bir beyaz kağıt, bir kurşun kalem bir de sen!
Resmini mi çizerdim,
İsmini mi yazardım
Bir şiir olur muydu gözlerin;
Bir şarkının nakaratına mı takılırdı düşlerim?
Bir oyun oynardık belki,
Hep sen kazanırdın bil ki!
Sayardım acıdan geriye;
üç... iki...
Bana yeterdi aslında,
Bir sen.
Sadece sen...