Gitmek;
Bazen en güzel çözüm
İki gözüm!
Toplayıp tası tarağı
Göze alıp en ırağı,
Yüzde hüzün
Yurekte arsız bir tebessüm
Bir gün;
Umarsızca gitmek...
Tutup elinden sevdiğinin
Ağzına kadar anılarla dolu ceplerin
Gözyaşlarını biriktirip
Başka bir yalnızlık akşamında
Masmavi denize dökmek üzere
Yalnızca gitmek.
Konuşmadan
Sessizce ve usulca
Herkes uyurken mesela!
Gece kadar karanlık
Ve sabah kadar aydınlık
Hani tam o anda diyorum
Çekip gitmek...

Gitmek;
Bazen en güzel çözüm
Ah benim güler yüzüm!
Ne güzel olur sonbaharda gitmek
Yagmur yağıyorsa bir de;
Bardaktan boşalırcasına
İçinde boğulacak gibi olduğum bu şehri
Boğarcasına,
Sarı yapraklar eşliğinde
Göç eden kuşlar yanıbaşında
Öylece gitmek...
Rüzgar nereye eserse
O yöne
Tek bir an düşünmeden
Tereddüt etmeden diyorum
Saçları gökyüzü kokan yarim;
Annesinin elini bırakıp aniden
Yola fırlayan
Bir çocuk gibi!
Öyle cesur ve öylesine aptal
Hızla gitmek...

Gitmek;
Bazen en güzel çözüm
Ey sazım sözüm!
Aglamadan,
Başımız dik
Alnimiz ak.
Ağızdan çıkınca ne güzel duruyor
Değil mi?
Gitmek...
Bir gün olacak;
Olacak elbet.