acısını bilmeyenlerin bile kafiye uydurup anlatmaya calıstıgı
senin durup durup bana geldigin
özledigin ve beklediginin gizli öznesi olmak
gelemedigim zaman hissettiğin
gelemedim diye kendi icime hapsettiğim
kendim...
her zaman gezdigimiz yerler
senin kokun, benim gölgem
ayak izlerimizin ruzgara karıstıgı
senin tek basına gecerken hissettigin
yoklugum
benim, bensiz ordasın diye yasadıgım yoksullugum
gittigimden beri gecen zaman
gelişime kurulan saatlerden haberim yokmu sanıyorsun?

uzattıgın ellerini tutamıyor olmaktan yoruldum
kacmaktan vazgectim artık yagmurlardan
avucumda sana biriktirdigim kelimelerim ıslanmasın diye
sımsıkı sarılıp
yagmurdan kacarken sana sarıldıgım gibi
kokunu icime cekip
ıslanmayı özledim...
özlemin
özlemimse eger
seni dusunmeden bir dakikam gecse
ben saatimi geri alıp
o dakikayı yeniden yaşarım...
senden ayrıldıgımdan beri
özlemin
bir türlü Türkçe’ye cevirip
anlatamadıgım...