felek soktu senli bağa
gönül görmez olsaydı yar
sen çıkardın beni dağa
aklımda yok bilseydim yar
falımda yok bilseydim yar

keşke göz kör olmasaydı
yürek yalnız kalmasaydı
aklım baştan almasaydı
solumda yok bilseydim yar
dolumda yok bilseydim yar

hüneri de döküp çağlar
sana gelen hüzün bağlar
bilseydim ya gönül ağlar
elimde yok bilseydim yar
telim de yok bilseydim yar

kötü günler gelip çattı
yaşlar döker yürek hattı
hüzün esti gönül battı
yelim de yok bilseydim yar
dalımda yok bilseydim yar

inan ki sen düşürdün sen
neşem söner bak yandım ben
ruhum çöktü bozuldu gen
ilimde yok bilseydim yar
dilimde yok bilseydim yar

aşka düşen seni görsün
iyiyi hep şerre yorsun
senli beni kora korsun
kolumda yok bilseydim yar
oylumda yok bilseydim yar

bazen sustun bazen azdın
arkamdan sen kuyum kazdın
ölmeme de ferman yazdın
saklım da yok bilseydim yar
selimde yok bilseydim yar

gören göz var hep oldun zül
kökten döküp ettin ya kul
közden sonra yarar mı kül
yolumda yok bilseydim yar
fol’um da yok bilseydim yar

ne bir görür ne ister yar
içte isyan dışta kor var
istersen sev istersen sar
külüm de yok bilseydim yar
fulüm de yok bilseydim yar

kendin ettin kendin buldun
pişmanlıktan saçı yoldun
oysa ki sen bet bir soldu
çölümde yok bilseydim yar
ölümde yok bilseydim yar


(31.10.2015) AZAP…