ne denli de güzeldi el ele ve kol kola olmak
hiç bilmezdik ki ırk din mezhepler ayrımını
birbirimiz için hayatımızı bile hiçe sayardık
ev ve bahçelerimiz bile hiç kabul etmezdi
ayrık ve kayyım’ın
kırlar da bahçelerde bizimdi ovalar ve dağlarda
eş ve dost olmuştuk hep birlikte
kan kardeşiydik hep birleşirdik akrabalıklar da

oysa ki şu anda mesnetsiz ve uyduruk bir kavganın
batak varı çöplüğünde debelenip de dururuz
kokuşup da kala kaldık istemeden
şırınga olurken masumlar şah damarlarından
emperyalistin ruh aşılıyorlar
meclis tescilli ile kobay olmuş olan çocuklarımıza

erozyonda kalırken toprağım nifak belası karşısında
riyakar bir çok kaprisler önümüze de yuvarlanıyor
kapitalist doyuruşlarıyla şımarır havlayan
bir köşe de bükülü olarak
inim inim de inliyorum işte o an
pas içinde ki militarist hançerleriyle
ciğerimin ortası parçalanmış bir halde
her yandan da sokuyorlar hiç durmadan
ısırıp da duruyorlar can paremi itler gibi
hiç usanıp da bıkmadan
anarşist bir ruhla saldıran kahpemsi dişleriyle

satılık damızlıklar salyalarını akıtıp da durduğu an
ne set önler ne de bir zırh her hal
isyankarların eli çekilmez şakaklarımdan
Anadolu’mu sarıp da sarmalamış
olağanüstü biçimde ki garip bir hal

incirlikte planlanıp da
Londra Tahran Berlin Ve Moskova da onaylanan
coğrafya çarpılıp bölündü dört parçaya
görünmez bir emperyalist işgalinin altında
tüm köşe başlarına emirler uçtu bile
bu halklar bölünsün ve ezilsin diye
ezilsin başı ki bir daha asla kalkmasın yerden
intihar buluştu infilakın tam ortasında
canlardan can almaya
haçlı menşeli ideolojik kılıçlar çekilmiş ya
bir kez havaya
yok etmeye yeminli gürültülerinin altında
o zaman keyif için mutlaka ki akıtılacak kan

çok önemli de bir kavga var kapımızın eşiğinde
var ki ne var hemen de şu anda
tunç’laşmış aslan yürekliler ile
kahpeliğin zırhına bürünen dönmelerin arasında
necidir ve kimdir bu mendebur mahluklar
örgütlerin bir bir damgalarken ihanet içinde bayrakları
işkence altın da ki İslam’dan eksik tutulmuyor ıstıraplar…



(31.10.2015) AZAP…