kaç yüzün var ey insan
yüzde kaçı katil, kaçı dost
nasıl gizliyorsun siyah bulutlarını
vurdururken kardeşi kardeşe
nasıl acımıyor canın


bir yeri harap bitap ederken
ıslıkla şarkılar söylüyor
oynuyorsun
ölenlerin üstünde
kirli çizmelerinle
duruyorsun bir haritanın önünde


ey yüzü olmayan insan
ey yüzsüz adımları gaf
hey insan alıp satıcısı tüccar
yediğin candır senin
içtiğin kan
bizim yüzlerimizi bize bırak
kanın karışmasın suyumuza
toprağımız ağında çırpınmasın
dirilir mezardaki ölümüz
vurduğunu sandığın
en Atatürk yüzümüz!


geri ver
ç’aldığın yüzlerimizi
o kaynağını kurutan yolcular
halk uyutucuları, kuklalar
masum halka tuzak kuranlar
varsın düşmanın kırbacı şaklasın yüzünüzde
böldürmeyin vatanı
bu vatan hepimize lâzım
her karışı şehitlerimizin kanlarıyla var oldu
bir kez yaptıysa bunu
bir daha korkmaz
bu kanayan yüz’ler
bu vatan
bu insan’lar
özgürlüğüne çelme atıldığı anda!..
terse döner cihan
o kokmuş, eski yüzler
yine diz çöker
öper elimizi!



31. 10. 2015 / Nazik Gülünay