1
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
873
Okunma
Ben sırtıma yük etmem sözümü,
Zalimin karşısında bile yüzeyim.
Aşkın kitabıyla harladım közümü,
Kurallara uymayan arsız dizeyim.
Künde atıyor şimşekler ensemde,
Gizliden gizliye tuzaklar sezerim.
O zalim için küllenip sönsem de,
Uzaktan uzağa sürgün gezerim.
Bu derin umman’ın tamda ortası,
Aşk uğruna vurgun yediğim yerdi.
Parçalandı kafamda ki rikkat tası,
Zihnimi kemiren sızı huzura erdi.
Hırçın rüzgarlarmış beni besleyen,
Uzaklaşıyorken bu köhne yerden.
Çanları çalıyor maveraya sesleyen,
Geçip giderken yardan ve serden.
EFKARİ
30.10.2015
5.0
100% (2)
Cevap Yaz