0
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
679
Okunma
Onu sevmek dedi birisi ve yutkundu, boğazına düğümlendi sanki yıllar, sessizce ağladı ve utandı aynaya baktıkça, göz kapakları kapanıyordu yorgunluktan ve mırıldandı sessizce, onu sevmek mi dedi öleceğini bile bile..
Onu sevmek mi kadar dedi birisi
Ve öylece ağladı sessiz sessiz
Küstahça baktı gözlerime
Kısık bir telaş vardı sözlerinde
Sonra birden sustu
Ve fırtınalar kopuyordu sokaklarda
Tam dışarı çıkacaktı ki birden durdu
İç çekti derinden
Azra ilin kurduğu son pusuydu
Çatlamış dudakları unutmuştu susuzluğu
Uzandı boylu boyunca
Yüzünde sanki yılların yorgunluğu
Ellerimi sımsıkı tuttu
O an her şeyi
Konuştuklarını yaşadıklarını
Ve beni unuttu
Onu sevmek mi kadar dedi kendisi
Ve öylece öldü sessiz sessiz.
Servet Konaçoğlu
5.0
100% (1)
