Acımızı yıkamaya meyilli yağmurlar
hangi hüznün bulutunda saklısınız
bir hikaye daha yazdırmadan
eylüle bir tutsak daha verdiniz
hazanı bedene gölgeleyerek

Biraz keder devşirmeli dedi kader
ekime azık
içimize yuva kuran hüzünler
b/aşka b/aşka doymazdı

Yedisini yetmişinden ayıran zaman
üzerime farz kıldığın bu hüznü devşir artık
koşulsuz sevmenin diyetini ağır ödedim
in/kar etmiyorum artık
zararlarım bile ,ziyandayken

çok kalabalığım bu aralar,çok
yanlızlığımdan ürküyorum
Yıldız çokluğunda yine hüzün,
yer değiştirmekten öte gitmiyor

acıydı sadece
ardında koyup onca güzel şeyi bırakıp gitmek
ve
suskularda solukl /anarak
bu kadar kısamıydı seninle çoğaltılan ömür

Sen hep mevsimsiz gel bana
Sana dokunmadan,
dokunmanın bedelini ödeyeceksem eğer
Sen bana dokun,
ölüme meydan okurcasına dokun...
Ben hazırdım ölmeye,
hiç yaşamamışcasına
Dokun ki eylüle kurban vermeyelim
Dokun ki dağılsın hüzünler
zamansız ve mekansızken olmasın uğurda ölmeler

Can Cezayir AYDEMİR