12
Yorum
12
Beğeni
5,0
Puan
2086
Okunma

Güz yelleri acıtırken yüzleri
Feryat eden yeğenini duy Dayı!
Pek yakında kar bastırır düzleri
Gel bizimle varoşlarda buy Dayı!
Gelemezsin, bağlısındır koltuğa
Serpilemez, su vermezsen çeltiğe
Kaç senedir içindeki saltığa
Kibirlenip takındığın huy Dayı!
Büyük şehir doyurmadı gözünü
Başkalaştın kaybettikçe özünü
Öz hısmına çevirdiğin yüzünü
O dikenli kabuğundan soy Dayı!
Bu topraklar cazibeli han iken
İçerimden atmadığım zan iken
Üstelik de kuvvet veren yan iken
Helalinden senin olsun; doy Dayı!
Biliyorum ne çok beni kandırdın
İçimdeki kıvılcımı söndürdün
Sanalları mutlu-gerçek sandırdın
Kavruldukça yanar yürek oyy Dayı!
İsmail Süklüm
26 EKİM 2015
KASTAMONU
5.0
100% (11)