Sanırsın büyük edip, bilge sultan şü’era
Benim gibi çaylağa hava atar kibirli.
Yüzü şiirin olsa da ,ciğeri etmez para
Bilen kişi pozunda çalım satar kibirli.

Kafası Everes’de düşü sakat fikirdir
Sadece kendisinin yazdıkları şiirdir,
Dilinden dökülenler katıksızca zehirdir
Garibin mısrasına hemen çatar kibirli.

Ağzı kelam yapsa da ; adam değildir adam,
Bana yardım et diye yükselir göğe sedam,
Bukalemun gibidir zengindir benim gedam,
Sallanan salkımları bütün yutar kibirli.

Selamlaşmak şanına yakışmıyor bu zatın,
Ayağına nal olsam rahvana giden atın,
Kaldıramam tozunu gökteki yedi katın,
Duru akan suyuma zehir katar kibirli.

Yaptığı bencillikler nefsini uyandırır,
İyilikten alıkor ateşe dayandırır,
İblisin ordusuna bir nefer kazandırır,
Ahirette işin zor; kibrin batar kibirli…

İsmail Süklüm



-----DOSTDAN GELENLER-----

Gurur kibir şeytan huyu
Kin ve nefret dipsiz kuyu
Bize yön vere sağduyu
Aklı selim olmak gerek....... (Zaravi)


Kibiri at bir kenara ,
Dünya sana da kalmaz bana da .
Bizden öncekileri düşünsen,
Boynun dik durmazdı bu kadar...Hasan Özaydın