Artık zaman son demlerinde
Ne hayata dair bir umut
Nede umuda dair bir hayat
Alınan nefes zehir zıkkım
Elveda
Saçlarına umutlarımı bağladığım
Gözlerinin içine bakıpta hayatı anladığım
Bakışlarında ömrümü gizlediğim
Gülüşüne öldüğüm
Elveda
Nefesine hasret kaldığım
Gecemin yıldızı hayatımın anlamı
Kalbimi çıkarsız menfatsiz sevenim
Yanlızlığımı unutturan
Hayata bağlanma sebebim
Sevdam elveda
Artık yokluğunun nezaretindeyim
Tek ve bir başıma
Ne parmaklık ister ne gardiyan
Paslı bir kilit vurdum sol yanıma
Sadece koynumda anılarım
Artık ne kelam düşsün dilimden
Nede kelamlar değsin kulağıma
Kapattım yüreğimi gözlerimle birlikte
Hayata başlama miyadım sendin
Bitişimde sen oldun
Artık ne cana nede canana istemem Sefa
Kahır yüklü çüsemle tek kişilik hıcremdeyim
Elveda sevgili
Benden yana ne varsa salla gitsin
Bir çizgi Çek üstüne kapat gitsin
Gerekirse bir kibrit çak altına yanıp küle dünsün
Yada bir taş bağla sendeki bana
At sığ sulara boğulup gitsin
Acılarımı bana yolla
Kederi hüznü sancıları benden yana sana gelen tüm acıları
Seni bir an bile mutlu etmiş isem o mutluluklar kalsın sende
Hatta sana dair acılar kederler varsa
Onları da yolla bana
Elveda güzel bakışlı elveda cennet gözlü
Hiç bir mirasım kalmadı geride
Zaten hiç bir şeyimde yoktu
Avuçlarına bıraktığım yüreğim vardı
Tek servetim oydu
Onunda değerli olmasının tek nedeni
İçinde seni barındırdığı içindi
Cüsem etmez bir şişe şarap
Vur duvara seni içinden çıkardıktan sonra
Yüreğim yerlerde kıvranıp dursun
Çıkmasa can
Bir tekme salla tam orta yerine
Elveda sevdaların en yücesi
Yazılan yazgım kötü kalemle yazılmış
Sende yok kabahat yok suc
Tek suçlu önce kaderim
Sonra lanet bedenim benliğim
Katlim senin eline helal
Gıkım çıkarsa namerdim
Lakin değme ki kadersiz biri için
Ellerini kana bulamaya
Artık o eski cesaretimde kalmadı aslında
Yoksa bilirsin deliyim yaparım dedimi yaparım
Ama tek korkum var ve her dem olacak
Sensiz kalma korkusu
Ölümden korkarsam korkuyorsam
Namerdim
Tek korkum yokluğun
Uzak Irak hatta dokunamasamda sana
Yüreğimin kirlenmemiş yerinde seni yaşatmak
Benliğime verdiğim bir şans
Ama yok diyorsan Demir soğuk lakin parmağım sıcak
Elveda ömrümün nadide Gül’ü
Kâh kavgalar kâh kıyısından mutluluk yaşatım belki
Mutluluğu gözlerinden okurken
Bahtiyar bir o kadarda mutlu oluyordum
Acıyı yüklerden benliğine
Sen bir acı çekerken ben bin acı çektim
Söz sözü açarken mangalda kül bırakmadım
Hani erkekliğin şanındandır sevdiğini korumak kolamak
Bende sanırım ona sığındım
Kırdım üzdüm ağlatım
Biliyorum
Biliyorum sevdam farkındayım lakin
Kahpe kader alın yazımı yazgımı
Çok zor ve kötü yazmış
Ölüm koksa nefesim
Konulsam teneşir taşına
Dünyanın öteki ucundada olsam
Sana senin nefesin kadar yakın olcam
Sana gelen sana gelecek olan
Dert keser kada elem benim olsun
Yeterki sen
Yani yeterki sen beni anılarından dahi kovma
Ben orda kalmaya dahi razıyım
Elveda sevdaların en harikası
Elveda...