Demişsin ki; "bir daha, rüyasına da varmam!"
Ben bu intizarları, ne yaptım da aldım yar?
El açmak eskidendi, demişsin hiç yalvarmam;
Oysa hülyam da bile, hep yanında oldum yar...

Yalvarma, bir yol görün, ziyaret çalım ol sen!
Ben uzanır koklarım, bez bağlı dalım ol sen...
Misler gibi kokan o, pespembe gülüm ol sen;
Ben düşlerimde bile, bir tek sana geldim yar...

Sen dikenli bir gonca, ben yabani bir çalı;
Benim gibi koktun mu söyle açtın açalı?
Gözlerinden ayrılık, şerbetini içeli;
Ne güzel bir gün gördüm, ne de öyle güldüm yar...

Gündüz hayalimde sen, her gece rüyamda sen;
Hiç mi hatrım kalmadı, bir kerecik gel desen?
Öyle renklere girdim, ah görsen desen, desen!
Seni düşünmelerden, uykuları böldüm yar...

İstesem de yaşamak, şartlar hiç el vermiyor!
Ulaşmak istiyorum, yollar sana varmıyor!
Ne bet kaldı ne beniz, kimse halim sormuyor!
Sensin benim can suyum, yetiş artık soldum yar...

Ne güzel duruyordu başında mor yemeni!
Nasıl bekledim bilsen, seviyorum demeni...
Yaktın, kavurdun gittin, kırmadın hiç dümeni!
Ben seni, ilk durakta gördüğüm gün öldüm yar...

Antalya-2015/10

Halil Şakir Taşçıoğlu