Kene gibi yapışmış yüreğimize acılar
cıva döküyor ucubeler
güngörmüş amcalar teyzeler şaşkın
hayat akıyor kuşlar uçuyor oysa
martılar takmıyor kimseyi

Sıkışmış kalmışız cenderede
sokaklarda caddelerde
hıncahınç doluşmuşuz
taşınıyoruz tekerlekte

Gemileri sanki insanın kudreti yüzdürüyor rahatlığı
hani eli değdi ya ustaların
sanki Yaradan çıkmış aradan
su olmasa neyin kuvveti kaldıracaksa tonluk demiri
ağlamak yok hüzün yasak
kibirimiz dağlar kadar yüksek

...Ki başa gelen ne varsa
dokunabildiğin tüy gibi
görebildiğin kalpten
gücün takatın kadar
cesaretin korkmadığın
dizlerinin bağı çözülene
lisanın susana
aldığın nefesi verip
verdiğini alana dek yaşam
...Ve tik istemsiz
vakit doldu
sessiz sedasız
ruhunu verene teslim
bitti işte hayat isteksiz
kim kimsesiz
ve nefessiz.
:
Yunus Beypınar