ÖLMEDİM İŞTE YAŞIYORUM.
Bir eylem planım vardı şiir gibiydi herşey melankolik...
düşlediğim herşey de bir eylem vardı başkaldırışla..
tükendiğimi hatırladım hayatın zirvesiinden düşerken..
ölmek neymişki ...bilinmiyen bir dehliz belki
o dehlizde kaybolmaya gitmek hiç dönmemek üzere..
hayata geçireceğim bir eylemdi o..
realitenin dişinda bir düştü o..
sadece düşlediğim bir yaşam ..
beni mutluluktan uçuracak bir yaşam mucizesiydi...
o günü çok iyi hatırlarım ben..
sevmeyide o gün seçmiştim.
hem hayatı hemde ölmeyi..
ikisinin arasındaki fark biri doğum biri ölüm..
içim kargaşaya mahkümken di o gün..
nasıl avuttum yüreğimdeki rüzgarın esintisini bir anda..
varlığım yoktu ,sadece bendim hayal kurgularımla..
neyi tasarladıysam sevgiden yana neyi özlediysem ..
bir hiçti sanki sayfalardaki yazınlar..
yazdıkça o günkü serap geldi hayallerime hep..
ölmekle yaşam arasındaki kurgularım..
bir hayattı bendeki değerler..kimbilir ben belki öyle hissettim..
yaşamanın tadina varmışken..ölmeyi hissetmek..
kimbilir beni iten birşey vardı o gün...
yalnızlık rıhtımındaki gecede sessizliği bozan o geminin acı çığlığıydı..
ben sessizce doğruldum pencereye..
bir eylem planım vardı.o gün..
acaba neyi tasarlamaktan vazgeçmeliydim ölmeyimi.
yoksa yaşamayımı....!!!!!
yaşamak ve ölmek zaten kurgulanan şeyler değilmiydi..
ben herkesin kurguladığı şeyi değil...kurgulanması zor olanı seçmiştim yaşarken ölmeyiii.
hergün ölmeyi düşledim yazarak.ama ölmedim..neden ..
belki yaşamayı belki ölmeyi çok sevdiğimden kimbilir..
ölmedim işte ..
yaşıyorum..
ölmek zaten heran ensemde beni bekliyor..öyle hissediyorum..
o gündü işte şimdi bugün yaşamak gerekliymiş diyorum..
BURHANETTİN..
..