HAYATIN RENGİNİ YAKALAMAK..
Yaşarken anladım bana biçilen hayatın rengini..
özledikçe yandım içinde kıvranan acının..
sevdikçe alevlendim,aşk şarabını içerken..
yılların aralığında ki mesafeyi anladım ..
sevmek yaşamak ölmekmiş hayatın anlamı ...
insan bu yaşa gelince anlarmış...aşkın değerini...
her anının vurgun yemişliği içini yıpratırken ...
acının heryerinden özlem sessizliğinde ki sensizlik..
aşkımıydı serap gördüğümde gecenin karanlığında ..
yoksa senin hayalinmiydi beni sana doğru iten..
kimbilir zaman tüketirken sevgisiz yılların aralığını..
kimbilir kimi özlemek gerktiğini anımsamak....
sadece bana yazılanları okumaya değecek şeylerde bulmak..
sen orada ben burada ...özlem şurada buz kesmişcesine titrek..
seslenmeye güçsüz kalan bir yürek..var..
kimin umrunda bu....aşkın serenadındaki hazin hikaye...kimin..
yaşarken anladım bana biçilen hayatın rengini...
yaşamaya ya değecek şeylerle süslüyken...
yada yaşanılmaması gerekenlerle kalan bir anı olarak bilinen bir yerde.....
işte orası benim yaşamaya and içtiğim bir yerken türedim dünyaya .
sevmek için yaşamak için ölmek için değmezmi hayat buna...
değecek çok şeyler varken yaşamaya ...aşkada .
burhanettin yazici