Efsa
Yazılmasada olurmu bu hikayenin şiiri diye
düşündüğümden değil
Henüz çiçeklenmediğinden kirazlar
bu bekleyiş...

Biliyormusun
Uykusunda ölüyormuş sevdandan geçmeyenler
oysa
Uykusuzluktan ölüyormuş sevdadan
geçemeyenler
Bir harf bir ölüme nasılda anlam yüklüyor
bir kelime bir ömre
bir söz bir yüreğe
bir kalem bir kağıda
bir kurşun bir ülkeye...

Sonrası bir savaş büyüyor
en iyi ihtimalle sakat kalıyor yüreğimiz

Efsa
Ben
Artık
kuşları ve yıldızları sevmiyorum.
Herşeye olduğu gibi
bunada
Anlam yüklüyor yoksa insan
Ara sıra
sıradan
bir adam olduğumu unutup
Saçlarında kelebekler taşıyan kadınlara
anlam yüklüyorum
Sağolsunlar hepsi bir şiire gebe bırakıyor
beni.
Eğer
Bir gün baharlanırda ellerim
çiçeklenirse tekrar cesaretim
hatırlat bunları hep...

Hatırlat
Efsa
çünkü
Korkudan annelerinin eteğine saklanırken bazıları
Korkudan annesizliğinin mezar taşına sarılırdı benim ellerim
hemen hemen hergün.

Artık daha az acıyor dediğimden değil.
Zaten
geçtiğinden bunlar hep.

Büyümek Efsa
Büyümek öyle bir anlam yüklüyorki insana
Apışıp kalıyorsun çocukluğunun karşısında...

Azığım Efsa
Azım
Az biraz sonra
Bunlar hep geçmiş zaman olacak
bunuda hatırlat
hatırlat bunları hep...