Ah Gelincik!
Düşündünmü hiç
Yüksekler beyaza nasıl tutar
Nasıl durur bir dağın yamacına soğuk
Bir yaprak ne hisseder dokundukça rüzgar

Düşünki bir küçük kaya parçası
Üzerinde bir avuç kar
Aşkla birbirini nasıl tutar
Düşünki
Bir ağacın toprağa sarılışında ne var.

Peki neden?
Bir dağ başında bu ıssız dokunuş
Bu bitmez sevi
Bu sessiz temaşa

Sebebini bilirmisin Gelincik
Ben bilirim neden
Aşktan
Sevdadan
Özlemden.

Oysa sen susuyorsun şimdi
Çocuksuz kalmış salıncak misali yoksul
Penceremdeki yağmur kadar çaresiz
Bakışların bir darağacı gibi hüzünlü
Ve sessiz.
Susma Gelincik
Susma!
Sendeki bu susmalar
Akşamdan sabaha
Bir bilsen beni nasıl yaralar
Öyle ürkerimki sessizliğinden
Sanırımki her susmanın arkasında bensizlik var.

Aydın YÜKSEL-ANKARA
16.10.2015-Cuma-02.30