biraz sokul hava soğuk hava buz
damarlarımda akan kanın rengi bile değişmiş
adın ne diyorlar
"insan" diyorum utana sıkıla
biraz vampir biraz cellat
astığı şiir kestiği insan
eli kalbine uzanamayan
biraz pejmürde
biraz taşlaşmış yüreğini
bayat ekmek misali atmamak için ısıtan

hava yavan
kuşlar tırnaklarında bilye taşıyan adamların kuklası
kaçacak yer arıyor huzur
bombaların dibine düşüyor çocuk
üşüyor çocuk bu ateşin içinde
düşüyor annesinin dizi dibine soğuk
soğuk elleriyle ekmek alacak
köşe başındaki bakkaldan

sırtlanan çantalarda taşınıyor
emanet hayatlar
bilyelerle oynayan çocuk yok ortada
ateş saçıyor bilyeler
bir soysusun ölüme dokunuşuyla


hadi yaşayın yaşayalım !
insan hüviyetiyle bu dünyada
fazla yaşatmazlar bizi
bir hayvanın kalbine gidelim
gözlerindeki masumiyeti çalalım
üç beş nefes kadar yaşarız belki de..