0
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
1529
Okunma
güneşi gözlerine gömdüğüm
aç kirpiklerini ısınsın içim
sarsın sarmaşık kolların,
yüreğimin yalnızlığa yüz tutmuş duvarlarını.
büyülü tapınakların sihrini çöz
kilidini aç tozlu günlüklerimin
gönül gözüyle bak gözlerime
kana kana iç pınarlarından.
kuytu kuyularada düşeceksin
sakın korkma ben karanlığa dizerim güneşlerimi
ısınırız belki günbatımında
şarkılar söylerim sessiz kelamsız
belki bir bahçeden geçeriz
ekeriz tohumlarını yeniden ruhumuzun
ne güne duruyor göz yaşlarımız
sulamayacaksa hayallerimizi
beni bende bulamadığında korkma
döktüğüm külleri topluyorumdur
dizdiğim güneşler kuruduğunda
düşerim yollara sen bakma bana
düşme ardıma
yandığıma bakma
her yangınım ertesidir yalnızlığımın..
5.0
100% (4)
