0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
744
Okunma
kaldırımlar geçiyor altımdan
bir camekana sessizce selam verip
sılamı cebimde taşıyorum
ve her öldüğümde seni yaşıyorum
bir ses var sessiz sedasız usul usul
bir ses senin en katran yerinden uykulu
bir yürek kalır kalabalıklarda duygulu
ürkek filizleri karanlığa sürdüm
sürgün kelepçelerin tat verirken
bir cami avlusu
bir soğuk şadırvan
ve şakırdayan su
zamanın çingene uğultusu
her yan toz duman
tek soluyuşta tek divan
ve gurbete uçan yeşil kuşlar gibi
kaldırdım ellerimi
ve sesin yok olur kül rengi ürperişlerimde
bir damla derya olur dudaklarımda
bakarım sen gelmişsin kapıma kapım kilitli
yedi renk belirir ellerinin dokunduğu yere
seni buldum yasaklarımda
ve ses oldu sesin
ve dudakların içimde gürlesin
kalbim seni bana mühürlesin
