Bir zamanlar
Oturduğumuz
Eski evin yerinde
Yeller esmiş
Yıkık hayaller
Kalmış

Yine kurduğum
Bir çingene salıncağı
Fakat
Çocuk aklımdan eser yok

Dut ağacı olduğu yerde
Kimbilir dili olsa
Neler anlatır
Neler

Amcalarım ve şimdi yüzüne
Hasret olduğum
Kuzenler

Bayramlarda yok
O eski neşeler

Çığlık çığlığa kaçıştığımız
O anlar
Yaramazlık yapınca
Yediğimiz paparalar
Hep geride kaldı

Peki

Oynadığımız nice oyunlar
Evcilikler

Şu devirde
Bilmiyor ki şimdiki
Veletler

Komşu penceresinden
Bakıp yâd etmekte varmış
Eskileri

Ahh
Bağlar sokağı
Bir kaç tanıdık
Kaldı
Ancak eni konu

Kimi çoktan göçmüş
Ermiş hakkın rahmetine
Kimi dönmüş dolaşmış
Gelmiş atadan kalma barkına

Dedemin anlattığı masallar
Vardı ya
Hiç unutmadım
Hep aklımda
Faltaşı gibi gözlerim
Meraklıydı
Bremen mızıkacıları
Ne akıllıydı

Takvim yaprağında
Kabuğu çıkarılıp
Biriktirilen
Çekirdekler
Bir çırpıda yediğim

Altın bilezikli
Minicik ellerim

Civelek hallerim

Sahi bir de ilk
Çocukluk aşkım
İsmini beceremeyip
Buruk dilimle
Sütlü "Zühtü" diye
Seslendiğim
Sarı oğlan

Off of

Büyüdüm ve
Devir değişti
Balıkesir de
insanlar da değişti

Keza
Kalır mı dünden eser
Kalır mı dünden eser.

H. Çiğdem Deniz.
ŞİİRBAZ...