Ne tavana yükselip tabana düşüyorum
Ne sıcaktan kavrulup ne donup üşüyorum
Ne bir şiir dizesi gelir ziyaretime
Ne batan paslı çivi zarar verir etime
Ne atılan koca taş gelir değer başıma
Şu anda gülüyorum akan her gözyaşıma
Ne coşup sele dönüp yataktan taşıyorum
Ne garip bir kulmuşum kendime şaşıyorum.

Sanırdım ki kendimi yeşil fındık dalıyım
Anladım ki sonunda dal altında çalıyım
Görmemişim yıllardır meğer bakarkörmüşüm
Kalemimle kendime ne tuzaklar örmüşüm
Yıldızlar arasında seyyah olup gezerdim
Sabahın niyetini karanlıkta sezerdim
Görmediğim dağlarla ediyorken hasbıhal
Ayıplamış meğerse gökte parlayan Zuhal.

Ne gam çekip üzülüp ne gülüp coşuyorum
Ne var olma derdiyle durmadan koşuyorum
Ne uykumu bölüyor akıp gelen heceler
Ne kâbus doğuruyor yastık üstü geceler
Nefes alıp verirken döndü hayat mezara
Nereye koyacaklar hep susarsam kazara
Mavi yeşil hapları midemde taşıyorum
Yaşamak denir mi ki ölmedim yaşıyorum.