9
Yorum
22
Beğeni
5,0
Puan
1539
Okunma
Gün bitiyor
Dumanı tüterken soğuk evlerin
Ölgün ve titrek...
Açlığı sınıyor çocukların sabrı
Bacalardan yükseliyor yokluk denen melânet
Bir yangına yürüyor anne telâşı
O telâş ki;
Varlıkta anlam, yoklukta ölümdür; bilinsin!
’Ne çaba, ne emek.. adı batsın hepsinin’
Derken bir baba...
İflâhı sökülmüştü çoktan insanlığın
Taş kesilen bir nesil, kendini eziyordu
Bir baba kürürken ateşini hırçın kaldırımlara.
Yüreğimiz soğuyor önce
Yalanla besleniyor dilimiz
Hainliğin rengi, bedeli yok kötülüğün
Kifayet etmiyor hiçbir güzellik
Çürüdüyse nabzın bir kere...
Keyfe keder ölüyor kardeşlerim
Keyfi, ’’kader’’biliyor çocuklarım
Önce içine gömülen can’ları
Toprak affetsin dilerim...
Ekim/15