Rabbın nefesi rüzgar olmuş,
Ben onunla uçurtmamı uçuruyorum.
Seyyah,
Geçmiş ile geleceğin tam ortasında durmuş
Hareketlerim aheste,
Zor,çünkü tek nefeste yaşıyorum.

Kolay değil,acıyı yüreğinde hissederken,
Aklından def etmek.
Sen ilim öğrenmek için yıllarını heba edersin,
Belli bir makamda,
Cehaleti gözlerinden dökülen bir mahluk görürsün.
Hazmedemezsin
E,bunu da içine gömmek. kolay değil...

Hayat zalime selam verirken,
Akile teğet geçti,inceden,
Bizimkisi meşru müdafaa
Haşa!
Sözlerimde faniye özür kullanmıyorum da ..

Sadece,ezelden yüklendi eziklik ruhumuza,
Çaldılar hayallerimizi mesnetsiz sorularla.

Çocukluğumu mahvetti !

Anneni mi çok seviyorsun yoksa babanı mı?
Sana ne kardeşim....
Cevabım daima her iksi idi,
Lakin bıktırdı beni,
Ben bu sualin muhatabı değilim ki.

Yalan yok,en azından şimdilik,
Çocukluğum,o apatlca soruları cevaplamak ile geçti,
Ah bu insanlar hep bir birinin kopyası,veya benzeri,
Ne zaman çözecekler,boyunlarına takılan zinciri,
Bizleri hep bu batıl adetlerimiz geriye itti.


Vagif Seyyah Hüseynov