Hayra yorulmaz bacaya konan baykuş
O dost bahçede talan mı var?
Bu acı çığlık da neyin nesi
Belli ki bir giden bir de kalan var.


O bahçe ki dün şenlik düğündü
Çocuklara salkım eşsiz gülüşlerin
Dostlara nar çiçeği sevgilerin vardı.
Emeğin deryalara eş
İnsan işlerdi hünerli ellerin.
Mehtabın koynunda inlerdi teller
Sevda sevda dökülürdü içli nağmeler


Temmuz ateştendi, kavurdu gülleri
Ah ! O dost bahçede şimdi hazan var.


Sen hiç böyle yapmazdın
Mızrap dokunmuyor tellere,yüreğin suskun
Konuşsana ne olursun
Şarkılar öksüz,notalar sancır
Udun sırtında ağır bir kambur
Bırakarak böyle apansız
Nereye gidişin?


Şimdi doğsun dursun güneş kendi kendine
Gidenlerin nefesi buzdan
Isınmayacak bir daha.
Anladım ki ömür kısa
Uzun boyludur ayrılık.




İnsan gider nağmeler kalır boşlukta.Yüreğinin sesiydi nağmeler bu besteyi yapan Atilla KARGÜN’ ü sevgi,minnet ve Rahmetle ve ona ita-fen yazdığım bu şiirle anıyorum.


Şu kalbimde mühürlü
Gözlerin bende saklı
Hem yanar hem kanarım
Rengi kırmızı aşkın

Gel desem yollar uzak
Kıyamam yorulursun
Kal desem içim üşür
Hadi bir yıldız düşür

Hasretler yorgunuyum
Sonbahar solgunuyum
Hem bulut hem doluyum
Gül bana güneş doğsun.

Gel desem yollar uzak
Kıyamam yorulursun
Kal desem içim üşür
Hadi bir yıldız düşür.

Beste:Atilla Kargün
Güfte Süreyya Şişmanlar