Sabah ekmek arasına bal sürmek gibiydi seni sevmek,
Çocukça gülüşlerin gökyüzünde çınlaması.
Saf bir bardak su gibi seni sevmek,
Bu taraf dan bakınca öbür taraf da yüzünü görebilmek.
Kadar duru.
Bahar sabahlarına gülüşlerini serpiştirmek,
Buğday başağında dokunmak saçlarına.
Beni sevme ihtimalinı düşünmek tramvay yolculuklarında,
Sisli sabahlarda peynir ekmek muhabbetini,
Yarı aç yarı tok,
Seninle yaşamak.
Umuduma koymaktı seni sevmek.
Dede torun aşkında yaşamak tı sevdanı.
Çok şey değildi aslında,
Mavi önlük giymiş bir öğrencinin karne sevinci gibiydi,
Hanı karne günlerimiz aklıma gelirdi.
Ben uzanır yanaklarından öperdim,
Yüzün kızarırdı.
Ne güzel günlerdi o günler,
Eksoz kokan kaldırımlarda seni beklemek,
Kısa kesilmiş saçlarını koklamak,
Ve kulağına fısıldadığım.
Sana aşık değilim,
Bu aşktan da öte bir tutku dediğim.
Senin gülüşlerin,
Aldırmazlığın.
Ah be sevdiğim,
Ne kadar çok özlüyorum seni,
Sensiz seni sevmeye alıştırma beni.
Olmadığın günlerde denizin mavisini gözlerine koyuyor,
Çok uzaklara gidiyorum.
Bazen yeşili,
Bazen elayı.
Küçük buseler koyuyorum dudaklarına.
Hanı seni seviyorum diyorum ya,
Çok sev diyorsun ya.
İşte orada yakalıyorum hayatın gülen yüzünü.
Tutup nar çiçeğini gamzelerine,
Gelincikleri dudaklarına koyuyorum.
Ve yüreğim bayram sabahlarının sevincine koşuyor,
Ve her sabah ekmek arasına sürdüğüm bal gibi,
Hayatıma tat veriyorsun.
Şimdi bahçemde papatyalar topluyorum,
Senin için.
Avuç içlerini öptüğümde saçlarına takacağım.
Sevgimle kal olur mu._______Ş.CyILMAZ/Şiir Baba