Aslında en büyük itirafı yaptığının farkında bile değilsin. Habersizsin. “Dünyanın bütün güzellikleri sanki kalbinde saklı, yüreğinin derinliklerinde kaybolmuş, bütün kötü duygular” diyorsun ya son satırlarda, bunlar benim özelliğim değil. Senin görmek istediklerin bunlar. Bunlar senin yüreğinin hazinesi. Aşkı tatmış bir varlığın satırları. Bu senin hazinen ya sana özgü.
İnsan kendi kalbinin hissettiklerini dillendirir. Gözlerinde ki ışıltı vurur insanın dışına. Gözlerinde hissettirir aşkı. Ve kalemin ucunda, deryaya karışır o satırlar. O sözler, Aşkı deryadır.
Senin içinde saklanmış, aşk, sevgi ve güzellik. Yoksa dillenir mi sanırsın o nağmeler? Sen aşkın ta kendisisin. Ancak şu aciz mısraları dillendirebilir benim yüreğim.

Aşkı arar olmuşuz
Şu fani ömürde
Hep kilitli kalmışız
Kendi meşakkatlerimizde
Ne Yunus’u duyar gönlümüz
Ne Mevlana’yı anlar
Ruhu halimiz şaşmış

Aşk içimizde
Aşk bizde saklı
Ama onu ararız
Divane
O ise içimizde pervane
Döner durur
Aşkı semazen

Ey aşığım diyen insan
Önce bir içine baksan
Aşk senin içinde
Aşk senin yüreğinde
Yunus gibi dolansan da
Sonunda bulacaksın kendinde

Ey cenneti gönlünde barındıran varlık
Senin sözlerin anlatır aşkı
Dillenir aşkın satırları
Bu gönlü yakar
Aşkı Narın
13.01.2014 15:00