Güneşin kollarıydı adımların
Bakışlarınsa mıknatıs
Çevreleyip sardı ruhumu ışığın
Soğuk su olup serpildin yüreğime
İçimdeki ateş sönerken etti cıs...


Olumsuzlukları tütsüledin
Nehirdin coştun aktın gönlüme
Aştın yıllardır ördüğüm duvarlarımı
Kırdın esaret zincirlerimi
Özgürlüğün kanatlarını verdin
Umuda uç uçabildiğin kadar dedin...


Aklımla yüreğim bozdu antlaşmayı
Tercih ettiler birbiriyle savaşmayı
Oysa ben kabullenmiştim
İçimin kalabalığıyla yalnız yaşamayı...


Fırtınalar esiyor beynimin odalarında
Yüreğim en uzun fay hattında
Çelişiyorum kendi kendimle
Karma karışığım dünyamda…


Sıcak gülüşün yüzümde
Sesinin tınısı kulaklarımda
Sınırlı saatler birikti anılarımda
Gözlerin gözlerimde emanet kaldı
Seher yeli maviliğin derinliklerine daldı
Kürekleri olmayan kırık bir saldı...



20.09.2015_______Seher_Yeli Seher Zerrin Ceviz Aktaş