Konuşmayı çok sevemedim
Sitem etmeyi de beceremezdim
Öfke esir alamadı benliğimi
Kine kul köle olmadım
Küsmek yazmadı kitabımda
Yıllarca yaşanılan can kırıklarımı ektim içime
Yüreğimden ağlarken besleyip büyüttüm…


Zaman yenilince vakte
Yeşerdi, dal budak verdi
Zamanı gelince meyveye durdu
Artık içime sığmaz oldu
Kalem oldu döküldü bir bir
Satırların üzerinde
Pıhtılaşmış birer kandamlası
Beyaz sayfalarında kızlığı bozuldu…


Yağmur oldu yağdı sağnak sağnak sitemlerim
Şimşekleri çaktırdı haksızlığa tahammülsüzlüğüm
Beyaz buluta tutundu gökyüzünde ki maviliğe umudum
Hayallerimi martının kanadında uğurladım
Yıldızların şavkında gözyaşlarımı damlattım
Ayın gölgesine hüznümü sakladım
Toprağın özüne çiğ olup aktım
Derleyip, topladım
Derdimi anlatamadım…


Şimdi;
Boşlukta emeklemeye çalışıyorum
Bilinmezliğin merkezini adımlarken
Mezarımı kazıyorum…



15.09.2015_________Seher_Yeli Seher Zerrin Ceviz Aktaş