Sadece barış istiyordu çocuk, sahil kıyısına vurmak değil…


Gözlerimizi ufka dikip
İçinde kısa bir not olan şişenin
Sahil kenarında kıyıya vurmasını
Beklemeye alışmıştık biz…


Sen nereden çıktın?
Hiç hesapta yoktun
Analar çocuk doğurur sanırdık
Denizlerde üstlenmiş şimdilerde doğurmayı
Dalgalara vermiş o güzel canını
Kumlara teslim etmiş bedenini…


Biz susmuşken ebediyen
Senin resmin konuşuyor duyabilene
Kimi ağlıyor,
Kimi isyanlarda,
Kimi suçlu arıyor,
Bir başkasını suçlamak kolayımıza gidiyor…

Kendimizin suçunu kendimizden
İnkâr ederken
Aklanabilir miyiz sence?
Ya da ne kadar sürer
Senin için çektiğimiz acı?


Senden küçükler,
Akranların,
Belki senden birkaç yaş büyüklerin de
Öldüğünde hissettiklerimiz aynıydı
Şimdi sıra sende…

Bunca zamanda ne değişti?
Senden sonra kim bilir nerede?
Can verip vuracak başka bir çocuk yüreğimizin kıyısına
Seni bir adım öteleyecek
Ağıtlar ona yakılacak
Ve
Hiçbir şey değişmeyecek
Yine beceremedik
Affet çocuk…


Oysa çok zor değildi istediğin
Sadece barış istiyordun, gönül kıyılarımıza vurmak değil…


03.09.2015___________Seher_Yeli Seher Zerrin Ceviz Aktaş