37
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
3044
Okunma

Benim sevdam susuz kaldı çöllerde
Ayak yalın baş bulanık ben gibi.
Gözde yaşım akar gider sellerde
Dolaşırım bir divane kör gibi.
Ben aşığım bir garibim ezelden
Ümidin yitirmiş ne gelir elden
Ne sevdandan geçti nede gönülden
Sürüklenir bir pınarı sel gibi.
Kendin ile rüyalara daldırdı
Ben mecnunu elaleme güldürdü
Yüce dağı ellerinle öldürdü
Aşk dağıtan sofrasında kul gibi.
Baygın gözlerinle bağladı beni
zehir sözlerinle dağladı beni
Eşimden dostumdan eyledi beni
Yaprak misali savurdu yel gibi
Be gönül bilmezmisin yaş geçiyor
Be ahmak görmezmisin yar kaçıyor
Be aşık sularmısın gül açıyor
O solarmı bir nadide fûl gibi.
Ne bilirdim aşkınla olayını
İstemem al paşanla sarayını
Madem benimlen geçirdin alayını
Neden öyle durdun seven saf gibi.
Hemen kanıp hülyalara dalarsın
Umut etmedik sevdaya kanarsın
Şimdi böyle ateşinle yanarsın
Bu sana ders olsun kaldın sap gibi.
Şair: ADALET PELİT
9 MART 2008