Sen çıbandın, bende sızın,
Kan damardan çıkmak niye.
Sarhoş olup, nedir hızın,
Acı çekip sızmak niye.

Bir bardağa üç katıpta,
Benli hayale dalıpta,
Sevabını unutup da,
Günahını saymak niye.

Söz mü dedim hiç bilmezken,
Kimseleri incitmezken,
Düşmanlarımı kırmazken,
Böyle gönül koymak niye.

Henüz gördü henüz bildi,
Daha yaşım on sekizdi,
Be vicdansız ola şimdi,
Git demeye kıyman niye.

Sen bitab idin ben dikken,
Elin tuttum kalkmaz iken,
Sevdan ile yıkık iken,
Birden bire kalkman niye.

Bumuydu sevdandan kastın,
Beni bırakıp sen kaçtın,
Ben ki ne hayaller kurdum.
Şimdi boynum bükmek niye.

Daha yolun başındayken,
Sevda çiçeği toplarken,
Seninle hayat düşlerken,
Umudumu kırman niye.

Yiğidim ver elin bana,
Çıkalım hayat yoluna.
Sen beni de bu dünyana,
Katmak istememen niye.

Var mı sözümde haksızlık,
Cana yetti bu ayrımlık,
Yeter ettiğin dargınlık
Kurşun sıkıp vurman niye.


Sende yiğitdin bakanda,
Nedense yüzün arkanda,
Can feda derken yolunda,
Bu diyardan göçmek niye.

Ver ki dermansa ben içem,
İçemde sevdamdan geçem,
Ardından ben zehir içem,
Serden ölüp gitmek niye.


şair:ADALET PELİT

17.40//3 MART pazartesi