Kalbiyin kadehinde kaç mevsim bahar açtı
Gözlerin’in arkın dan kimler geldi de geçti
Kaç ceylan pınar’ın dan kana kana su içti
~ Gözlerin’in arkın dan kaç mehir geldi vgeçti
~O buğulu bakışın gönlüme kahır saçtı


Gök kubbesi gözünde papatya güller açtı
Aşk susuzu yreğin her ten’e kucak açtı
Hira yürek bağında yeşermek büyük suçtu
~Gözlerinin çarkın dan kaç meyil geldi geçti
~O buğulu bakışın gözümden ırak kaçtı


Seher vakti semaya her gün elimi açtım
Hira sevda hanından bak diyar diyar kaçtım
Sahranın çöllerinde viran bağ da gül açtım
~Gözlerin’in talkın dan kaç ehil geldi geçti
~O buğulu bakışın tenimde zakkum açtı


Aşk mektupları yazıp serime sevda saldın
Yonca çiçeği alıp gönül deryama daldın
Yaban ellere bakıp kalbim de yara kaldın
~Gözlerin’in balkın dan kaç sefil geldi geçti
~ O buğulu bakışın kalbimi yardı içti


Ömrümün baharında gonca gülümü derdin
Aşkı-mı heder edip çölde kumlara serdin
Viran koydun bağımı çeşmimi sele verdin
~Gözlerin’in farkın dan kaç safir geldi geçti
~O buğulu bakışın ahuzarımı seçti


Zifiri bir gece de ellerimi bıraktın
Yaban eller gülünü gittin koluna taktın
Nazoyu alev alev kızıl korlara attın
~Gözlerin’in şavkın dan kaç hakir geldi geçti
~O buğulu bakışın ömrüme kefen biçti

Nafize