6
Yorum
5
Beğeni
4,8
Puan
743
Okunma
Bir isim koyamadım
Canımı yakan sızıya
Boynumu büken, gözümü yaşla
Varımı yokla doldurup giden
Geçtiği yerleri küle çeviren
Bir anlam veremedim
Kemiklerime çöken karanlığa
Benliğimi yok sayan, kaptan kaba
Çalkalayıp döken insafsızlığa
Ben birşey beklemedim
Köşkler,arabalar ,hizmetkarlar
Sadece saygı duyulmak
Değerli hissetmek istedim komşumun kızı kadar
Ve zamanı tutamadım
Taştı nehirler gibi ,deliler gibi
Avcumun teriyle kırışan
Kağıtlara üç beş satır sıraladım
Gerisi hep ziyan...
5.0
80% (4)
4.0
20% (1)
Cevap Yaz