28
Yorum
35
Beğeni
0,0
Puan
1892
Okunma

soluk bir resmim duruyor önümde
yılları almış avuçlarına
bakışlarında hep uzaklara iteklenen umut
düşleri gerçekleşememiş bir türlü
kuyusunu kazmış çaresizliğin
derinlere gömülmüş mutluluğu çıkarmak için
salmış sevgi ipini içine
yuva yaptığını görmüş orada kuşların
bile bile gömüleceklerini kuyuya
bir dayanak aramış dizleri titrek yaşlı adam örneğin
bulamamış
tutmuş kendi elini
durma üret demiş
gökyüzüne yıldızlara çıksan da tut
düşme, düşürme
şu kaynak
derinlerden kaynayıp gelen su
durmuyor yerinde
zaman gibi
akarken kurtul
her türlü cendereden
ey özgürlük
öyle kolay gelmiyorsun
doğumun güç
henüz doğmuş çıplak bir bebe çırpınıyor
avaz avaza ağlarken
resim hep gül
gülen gözlerini aktar
yaşayan tuvalime
15. 09. 2015 / Nazik Gülünay