21
Yorum
39
Beğeni
5,0
Puan
1718
Okunma
Pamuk ipliğine bağlı insanoğlunun kötü yazgısı
Yüreklilik gösterir, ızdırap içindeyken bile
Kardeş kini ve nefreti katarak içine suçlar acısından ötürü
Bilir suçu kime yüklenmesi gerektiğini
Felaketlerin en ağırı doğururken biz ölümlüleri
Üvey ana kesilir başımızda, gerçekte olduğu gibi
Ancak birleşik olduklarında, karar verir insanlar
Yürekten kucaklar hepsini
Bir tek vatan aşkıyla, bayrak aşkıyla gelir
Fikir birliği olmasa bile omuz omuza
Çünkü, tek bir amaca bağlamıştır hayat çubuğu
Ya istiklal ya ölüm!!
Oysa ki,
Muhtaçtır komşu komşunun Külüne
Öz anaların dayanmaz canı, eriyle, oğluyla gitmek ister savaşa..
Derki, çocuğum bensizde büyür, lakin nasıl büyüyecek yaşayacak
Vatan olmazsa..
Analar, babalar size çok iş düşüyor.
Çocuklarınızı kardeş kiniyle büyütmeyin!
Ve.. Evlat ayrımı etmeyin!!
Bir başka zamana erteledim.
Tüm sevinçlerimi, oyunlarımı
Yayılmakta olan bakışları çarpmakta doğan güneş!
Son demektir. Sanki, gençlik yıllarının mutluluğu
Uzaktaki tepelerin ardından geçip giderken
Kondurur hergün alnına ölüm öpücüğü..
Ve.. Zavallı insanlar.
Yaşanacak dünyalarını yakıp küle çeviriyorlar
Oysa, yurt öz, başka yurt, başka ulus yok!
Neden kardeşçe yaşamasını bilmiyorlar..? Soruyorum??
Nurten Ak Aygen
14.09.2015
5.0
100% (30)