büyük bir tuval var önümüzde
boyalar fırçalar
nereye dokunsak canlanıyor
sağ sol doğu batı farketmiyor
hangi yönü boyasa fırçamız
ucundaki boya biziz


kardeşim dedik öyle bildik
öte itmedik adımlarını
tekmelemedik
çelme taktı oysa o
işime aşıma çocuğuma
barış dedikçe biz
o savaş anladı


kör oldu kimi gözler
silâh yığdı adam topladı
pikniğe götürdü kandırdı
çoluk çocuğu genci
sahi kaçı sağ kaldı bunların
insan aklıyla savaştı


küfürler geçiyor içimden
bu tuvali karalayan
kara boyalarıyla
aydınlık günümü karartan
iyi bak
şu bayrak örtülü şehit cenazelerine
eserine iyi bak
anlarsın
annelerin gözyaşlarından kuramayacağını
büyük israil’i


daha elimizde boyalar fırçalar ve Türkiye tuvali
boyanacak çok yer var
üstünü kapatırız siyah lekelerin
dönersen yüzünü
bir vatandan yana
alırsan ölülerin üstünden
pkk paçavrasını


umudumu tüketmedim
eline silâh vereni gör
patlayıcı yapmayı öğretenler
kullanıyorlar seni
hem de sonuna kadar
bu ülke karanlığa boyanamaz
gönüllü Mehmetleri oldukça

ve inandıkca
vatanın birlik bütünlüğüne



10. 09. 2015 / Nazik Gülünay