Yaşayamadım.
Ne gönlümde aşkı,
Ne de gönlünde
Yaşayamadım.

Baharlar geldi geçti.
Bahar gülleri açtı.
Bülbüller geldi.
Bahar güllerinin zamanı geçti.
Yaşayamadım.
Güz gülleri açtı sonra.
Yine yaşayamadım.
Sonbaharları ya da ilkbaharları,
Yazları da,
Kışları da,
Yaşayamadım.

Sigara dumanı,
Kahvenin sırdaşı,
Çayın tadı,
Hep yaşadı,
Ben yaşayamadım.

Ne doktorların ilacı,
Ne de şifacıların,
Nenemin eski alışkanlıkları,
Falcının bakışları,
Hocaların üflemeleri,
Annemin sitemleri,
Babamın öfke nöbetleri,
Dostun artık bezgin cümleleri,
Yaşanmak üzereydi hepsi.
Ama ben yaşayamadım.

Ömürden baharlar da gitti,
Yazlarla kışlarda,
Yelkovan akrebi hep kovaladı,
Çaylar soğudu,
Kahveler acıdı,
Kelebekler her zamanki gibi bir günlük yaşadı,
Bülbül yine aşkını tam anlatamadı,
Ama en azından çabaladı,
Hepsi zamanlıydı,
Ya da öyle sanıldı,
Yaşamak benimde hakkımdı.
Ama yaşayamadım.
Ağladım.
Karalarda bağladım.
Yasta kaldım,
Arafta uyandım,
Sensiz kaldım.

Yaşayamadım,
Ne baharları,
Ne tatları
Nede aşkları,
İşte gönüle vermeyince Hak yaşamayı,
Bende yaşayamadım.
02.02.2015 01:30