Özleminle hasretinle yolunu beklerken
Askerliği bitti
Oğlumuza kavuşacağız deken
Biranda gelen bir haberle
Dünyamız yıkıldı
Ateş düştü ocağımıza
Yanıyoruz yanıyorum
Oğul!

Hiç unutamıyorum
Daha dün gibi
Dört aylık hamileydim sana
Doktora gitmiştik
Oğlun olacak demişti dokturum
O an sanki evimize bayram gelmişti
Baban kız kardeşlerin
Büğüklerimiz sevinçlerinden
Çocuklar gibi
Gözyaşı dökmüştü
Oğul!

Sen dünyaya geldin
Minicik el kadar bebeydin
Büğüdün okula gittin
İlk okul orta lise derken
Sen dahada okumak isterken
Seni okutamadık
Gücümüz yoktu yoktu
Oğul!

Vakit gelmişti
Askere gidecektin
Davullar çaldı
Halaylar çekildi
Oğlum askere gidiyordu
Gözlerimden yaşlar sel gibi akıyor
Biraz hüzün biraz mutluluk
Karışık bir duygu seline kapılmıştım
Oğul!

Sen gittiğin günden beri
Her an ellerim semada
Anlımı secdeye koyduğum da
Seni düşünür
Gözyaşlarımı içime akıtır
Rabbim evladımı evlatlarımızı koru diye
Dua ediyordum Allahıma
O an birden yüreğime bir acı saplanırdı
Evlat hasreti içimi kor kor yakardı be
Oğul!

Zaman geçti askerliğin bitiyordu
Sana kavuşacağım günleri bir bir sayıyordum
Çok az kalmıştı aylar haftalar değil
Artık günler vardı sana kavuşmama
Birgün kapı çaldı
İçim içime sığmıyordu
Sen geldin diye kapıya koştum
Açtım kapıyı kapıdaki sen değildin
Rütbeli bir asker
Elinde bir paket bana uzattı
Bu nedir diye sormaya casaret edemiyordum
İçimde sanki yanar dağlar patlıyordu o an
Kalbim bir kuş gibi çırpınmaya başladı
Sanki canımdan can çıkıyordu
Oğul!

Eve döneceğin birgün önce
Seninde olduğun birliği
Pusuya düşürmüşler
Kahpe kurşunlarıyla
Seni arkadaşlarını
Canından etmişler
Asker başı önünde
Yüzüme bakamadan bana
Kısık bir sesle
Oğlunuz şehit oldu anne dedi
Ben o an rüya görüyorum sandım
Şaşkındım inanmak istemiyordum
Kapının önünde yığılıp kaldım
Seni bekliyordum
Sen gelicektin söz vermiştin bana
Ama senin yerine
Kırmızı al Bayrağa sarılı
Tabutun geldi
Tabutun......Oğul.....Tabutun Geldi.......Tabutun!


( Nilüfer Sultan ).....( Nilüfer Homça.....Şiirlerim Ve Ben )