Ne yolcular gelip geçti gönülden
Kimi sever göründü, kimi sırtımdan vurdu
Kirli yüzlerinden görünmedi akları
Birer birer kalbimi delip geçti okları

Huzursuzluk yaratan dertlere veda ettim
Kalbimi yaralayan o kısmı azat ettim
Beni üzen o günlere dönmeyip şükrederken
Şimdi mutluluğuma kavuşmayı hak ettim

Yaşamanın tadını yeni yeni öğrendim
Yarınlarım oldukça huzuruma erendim
Bu günlere gelmek için nasıl da cok direndim
Bir gün yüzüm gülsün diye adeta hep dilendim

Şimdi hep boşvermişim bu dünyanın çarkına
Geçde olsa sonunda aklım geldi başına
Nasıl da bunca yılın varamadım farkına
Acıyorum o akan gözlerimin yaşına

Mutluluk benim için huzuruma ermekmiş
Geçen acı günlere ak perdeyi germekmiş
Hak eden dostlarıma sevincimi sermekmiş
Sevgiyi değer bilen sevenlere vermekmiş

Öz güvenim yanımda artık beni bırakmaz
Parıldarken doğan güneş karanlığı aratmaz
Kavuştum benliğime istemeden karartmaz
Açan gonca gülleri suladıkça sarartmaz

Ardımda bıraktığım yıllara acıyorum
Beni üzen her şeyden tamamen kaçıyorum
Sanki gök semasına yıldızlar saçıyorum
Kara kaplı defterime temiz sayfa açıyorum


Nesrin Önem Demir
31. 08. 2015