Her akşam üstü düşersin gönlüme,
Tam beş çayı saatleridir vakit.
Bir rüzgar toplar getirir tüm hüzünleri,
Bardak da çay alabildiğine soğur,
Bir kaç yağmur düşer saçlarıma,
Ellerim üşür.
Seni düşünürüm,
Seni düşünür dururum vatansız mülteci gibi,
Gidemediğim yollarda,
Kalamadığım şehirlerde yaşatırım seni,
Ve,
Ve sana gelişlerim olur soğuk tren raylarında,
Bom boş kompartumanlar da yüzleşirim seninle,
Yüzün değişti mi diye dokunurum,
Kulağımda sesini hissederim usulca.
Ah kadın,
Özlemine hasret dediğim can tanem.
Şimdi sana yazdığım şiirlere bakıyorum,
Okudukça bir filim şerdi geçiyor gözlerimden.
Seni hiç anlatamamışım,
Ben seni yazamamışım satırlara.
Oysa saçından tırnağına özeldin sen,
Gelincik kadar narin,
Gül kadar nazlı.
Yüzündeki gülümsemeler,
Saçının rengi.
Sanki çiçeklerin dile gelmesi gibiydi,
Arıların bal diye dokunduğu dudakların,
Mevsimsiz açan çiçekler gibiydi.
Biliyormusun,
Her gece tutar bu amansız sancı sol yanımı,
Duvarlar üzerime üzerime gelir,
Nefes alamam pencereleri açmasam,
Sanki rüzgar kokunu getirecek diye,
Rüzgarın senden yana esmesini beklerim.
Ah deli tayım,
Sen benim deli sevdam sın.
Sana şiirler biriktiriyorum çingene bakışlım,
Sana sevdalar biriktiriyorum bir tanem.
Ve ben her gece,
Yastığına binlerce öpücük bırakıyorum,
Almadan uyuma diye.____Cengiz Yılmaz 28.08.2015