gece,
yüzünü bana dön
kaldır kirpiklerini yerden
bilirim,
aşikardır hasretin
döküntüsüdür bu yıldızlar
zamansız yalnızlığının
bilirim,
bilirim, gece;
dökme bir boya bu karanlığın
ıslığın,
doyulmaz bir matemin elçisi
gece,
bak şimdi bana
tut ellerimi
durma, sımsıkı tut
şimdi,
göğe bakalım ...
